Tot zolang er geen bloeding optreedt, vertoont retinopathie in de meeste gevallen geen enkel symptoom. Een lichte bloeding van het glaslichaam veroorzaakt enkele zwarte vlekken in het zicht. Een ernstige bloeding daarentegen, kan het volledige wegvallen van het zicht tot gevolg hebben.
Diabetische retinopathie is een degeneratieve aandoening van de bloedvaten van het netvlies die voorkomt bij mensen met suikerziekte (diabetes). Een aantal factoren stimuleren het ontstaan van diabetische retinopathie en versnellen het verloop ervan: de duur van de suikerziekte, de suikerspiegel in het bloed, een onstabiele suikerziekte, hoge bloeddruk, roken, enz. Diabetische retinopathie is een belangrijke oorzaak van blindheid in de geïndustrialiseerde landen. Wanneer ze tijdig wordt opgespoord, kan ze correct worden behandeld.
Diabetische retinopathie treedt op wanneer het teveel aan suiker in het bloed (typisch voor diabetes) schade heeft toegebracht aan de kleine bloedvaatjes die het netvlies voorzien van voedingsstoffen en zuurstof.
Bij de minder gevaarlijke niet-proliferatieve retinopathie treden er alleen microaneurysma’s en kleine bloedingen op.
Bij proliferatieve diabetische retinopathie zijn de bloedingen veel groter en zijn er grote delen van het netvlies ischemisch (plaatsen waar de bloedtoevoer ontoereikend is geworden) en zijn er abnormale bloedvaten aanwezig op het netvliesoppervlak.
Aanvankelijk gaat de retinopathie meestal met geen enkel visueel symptoom gepaard. Het gezichtsverlies verloopt vaak geleidelijk en traag, maar kan brutaal worden wanneer er bloed lekt in het glasvocht bij proliferatieve diabetische retinopathie.
De behandeling van diabetische retinopathie vergt nauw overleg tussen de oogarts, de diabetoloog en de huisarts. Een tijdig opgespoorde ziekte kan doeltreffend worden behandeld. Zodra de diabetische letsels ontdekt zijn, moet de arts ze stabiliseren. De techniek die hij hiervoor gebruikt
is fotocoagulatie1. Met die techniek worden de ischemische gebieden van het netvlies behandeld waardoor de abnormale bloedvaten verdwijnen of minder gevormd worden. Een laserbehandeling is erg doeltreffend, maar bij bepaalde mensen kan ze tot een verminderd perifeer zicht en nachtzicht leiden.
Bij een proliferatieve diabetische retinopathie met hevige bloedingen in het glasvocht zal de arts een vitrectomie verkiezen. Tijdens die heelkundige ingreep wordt het glasvocht verwijderd. Na het weghalen van de bloeding uit het glasvocht wordt de ingreep afgerond met een laserbehandeling. Intravitreale injecties met anti-VEGF kunnen van tijd tot tijd worden gecombineerd met laserbehandeling.
1 Bij fotocoagulatie produceert de laser een intense en smalle lichtbundel. Daarmee kunnen bepaalde letsels in het oog dichtgebrand worden.
Mensen met cataract hebben constant een mistig zicht. In de meeste gevallen kan een ingreep soelaas brengen en enkele dagen na de ingreep kan de patiënt weer een normale activiteit opnemen.
Naarmate een netvliesloslating vordert, verstoort zij het centrale en perifere zicht en zorgt zij voor een aanzienlijk gezichtsverlies. Een heelkundige ingreep is dan dringend nodig.
Leeftijdsgebonden maculadegeneratie (LMD) verstoort het centrale zicht; het perifere zicht houdt meestal stand. Het verlies van centraal zicht is hinderlijk in het leven van elke dag.