Onze ambassadeurs 2025

Naast Larissa, die de hoofdrol vertolkt in onze tv-spot, getuigen nog twee andere leden tijdens de Week van de Brailleliga. We leren hen beter kennen!

Charlotte is 26, blind geboren en is recent afgestudeerd in de sociale readaptatiewetenschappen. Momenteel zoekt ze volop naar een job die bij haar diploma past. Na haar studies is ze blijven plakken in Leuven, daar woont ze nu samen in een cohousing met twee huisgenoten. Charlotte is heel muzikaal aangelegd, ze speelt piano en zingt in het Leuvens universitair koor. Vorig jaar vertegenwoordigde ze Belgïe op de muziekwedstrijd ‘World Song Contest for the Blind’. Daarnaast speelt ze ook showdown, een soort tafeltennis ontwikkeld voor personen met een visuele handicap.

Stéphane, 48 jaar, is blind sinds zijn geboorte en werkt als administratief medewerker in de sociale huisvestingssector. Hij beoefent torbal (een sport waarbij je doelpunten scoort door de bal met de hand te werpen). Daarnaast houdt hij van voetbal en neemt hij deel aan toernooien van het spel “Des chiffres et des lettres” in België en Frankrijk.

Welke hulpmiddelen gebruik je voornamelijk om te communiceren en je te informeren?

C: Op de computer gebruik ik een brailleleesregel en spraak, op de smartphone gebruik ik meestal spraak, maar eigenlijk kan je stellen dat ik beide door elkaar gebruik. Ik vind het wel heel belangrijk om braille te onderhouden zodat ik mijn woordbeeld niet verlies. Ik weet dat braille aan populariteit verliest, maar ik ben een groot voorstander. Zo lees ik mijn partituren van het koor altijd in braille. Binnen ICC Belgium hebben we het ICC Choir opgericht. We repeteren tweewekelijks op dinsdagavond in Leuven en plannen binnenkort ook repetities in Brussel. Wie interesse heeft, mag me zeker contacteren.

S: Voor de toernooien gebruik ik mijn draagbare notitieblok en brailleleesregel en een klein scherm om mijn antwoorden aan de andere spelers en de moderator te laten zien. Op het werk gebruik ik ook mijn brailleleesregel. Als ik naar een wedstrijd van Anderlecht ga kijken, maak ik gebruik van de audiodescriptie in het stadion en ga ik helemaal op in de wedstrijd, ik geniet met volle teugen en raak niet gefrustreerd. 

Hoe evalueer je de digitale toegankelijkheid?

C: De nieuwe technologieën bieden veel voordelen voor blinde en slechtziende personen. Ik heb het geluk dat ik jong ben en opgegroeid ben met de smartphone. Dankzij toegankelijke apps zoals BeMyEyes ben je maar één klik verwijderd van een volledig hulpnetwerk dat je kan inroepen om bijvoorbeeld een vervaldatum voor te lezen. Natuurlijk heeft technologie ook een keerzijde, denk maar aan touchscreens, vaak een nachtmerrie als je niet ziet. Probeer maar eens blind je code van je bankkaart in te toetsen op een betaalterminal met alleen een touchscreen. Je bent dan verplicht om ofwel je code toe te vertrouwen aan een vreemde of om voor een ander betaalmiddel te kiezen. Ik gebruik nu vaak Apple Pay, maar niet iedereen heeft het geluk daar toegang tot te hebben, dat is een schande. Daarnaast zijn er heel veel apps en websites die niet toegankelijk zijn. De website is dan soms wel toegankelijk, maar als je omgeleid wordt voor een kaptcha, waarbij je fietsen of auto’s moet aanduiden op een afbeelding om te verifiëren dat je geen robot bent, loopt het mis. Als je geluk hebt, kan je een audio-uitdaging aangaan maar dit is vaak niet het geval.

S: Informatica is een geweldige vooruitgang voor iedereen, ook voor blinde en slechtziende personen. Zij kunnen de meeste van deze tools goed gebruiken maar helaas is niet alles toegankelijk. We komen nog vaak websites of apps tegen die totaal niet zijn aangepast. Dat is vooral frustrerend als het om overheidsdiensten gaat. En nog erger: soms werkt alles perfect, alles is toegankelijk, tot de allerlaatste pagina, het cruciale moment om iets te verzenden of te bevestigen… en dan, zonder duidelijke reden, lopen we vast. Dat is verschrikkelijk, want in zo’n geval weet ik niet of ik iets verkeerd doe of dat de website zelf tekortkomingen heeft. Communicatiemiddelen zijn ook fantastisch, maar ik merk soms een achteruitgang. Zo kan ik Facebook gemakkelijk gebruiken op mijn smartphone, maar helemaal niet meer op mijn computer. Dat is echt een enorme stap terug! Waarom werkte het eerst wel en nu niet meer? Dat is zo jammer.

Wat betekent deze rol als ambassadeur?

C: Het is een mooie opportuniteit om te sensibiliseren! Vaak beseffen mensen niet eens dat iets niet toegankelijk is omdat ze nooit met de visuele handicap in contact komen. Dat is jammer, want er is veel mogelijk. Als je op straat loopt, zijn passanten heel bereidwillig om te helpen, dat is heel leuk. Maar soms is de hulp opdringerig en pakken mensen gewoon je arm vast, om je bijvoorbeeld mee te nemen in het station, terwijl je daar gewoon staat te wachten omdat je er afgesproken hebt. Het vertrekt altijd uit goede bedoelingen, en dat komt door onwetendheid, maar aan dergelijke ‘hulp’ heb je als blinde niets, integendeel. Ik neem graag iedere kans aan om mijn stem te gebruiken. Zo maak ik zelf met enkele vrienden ook een podcast, Tech-Touch, daarin bespreken we verschillende hulpmiddelen. Zo hopen we andere personen met een visuele handicap te helpen nieuwe zaken te ontdekken, maar even goed ziende luisteraars kennis te laten maken met ‘onze wereld’.

S: Het is een mooie kans om een belangrijke boodschap over te brengen: blinde en slechtziende personen leren hoe ze een smartphone of computer kunnen gebruiken. We doen die inspanning om te kunnen werken, in contact te blijven met anderen, enzovoort. Maar dat is niet altijd genoeg, omdat veel websites en apps slecht ontworpen zijn. Als we ontwikkelaars kunnen overtuigen om dingen toegankelijk te maken, zou dat geweldig zijn! Hetzelfde geldt voor klantendiensten en helpdesks, die meestal niet opgeleid zijn om ons op de juiste manier te begeleiden.